حاکمان سعودی تلاش می کنند نبرد مردم بحرین برای آزادی را عقیم گذارند

دولت در 16 مارس (25 اسفندماه) در کشور اعلام وضعیت فوق العاده کرد. شاه حمد بن عیسی آل خلیفه طی فرمانی به فرمانده ارتش بحرین اجازه داد تا با بکارگیری همه امکانات لازم "امنیت پادشاهی و شهروندانش را حفظ کند".

تظاهرات بر ضد رژیم 28 بهمن ماه آغاز شد ،ولی از 20 اسفندماه گسترش یافت. بسیاری از خیابان های پایتخت ،منامه ،توسط تظاهرکنندگانی اشغال شده بود که خواستار پایان اقدامات ظالمانه بر ضد مردم بودند.از زمان آغاز اعتراض ها، دهها نفر توسط پلیس و مزدوران مسلح حامی رژیم کشته و صدها نفر از تظاهرات کنندگان زخمی و بازداشت شده بودند.

در همان زمان بیش از 1000 سرباز سعودی با نقض قطعنامه های سازمان ملل و شورای همکاری خلیج فارس (GCC)  وارد کشور شدند تا حرکت اعتراضی را سرکوب کنند. پانصد پلیس از امارات متحده عربی نیز چنین کردند. در کمال تعجب قطر –کشوری که به خاطر سیاست های خارجی مستقل برای خود وجهه کسب کرده است – هم گفت که می تواند سربازان بیشتری را برای حمایت از رژیم همسایه خود بفرستد. قطر بعدا، نیروهایش را از بحرین بیرون برد.

بحرین که تا سال 1971 مستعمره بریتانیا بوده ، دهه هاست که هم پیمان کلیدی ایالات متحده در خاورمیانه است .واشنگتن مدت طولانی است که رژیم بحرین را که میزبان ناوگان پنجم ایالات متحده از سال 1995 و پایگاه آمریکایی ها از 1947 است را حمایت نموده که در راستای بخشی از تلاشهای واشنگتن برای تسلط بر خلیج فارس ،مهمترین منطقه تولید نفت جهان بوده است.

دولت در تابستان سال گذشته به چند ده نفر از کارکنان حقوق بشر ،رهبران دینی و شخصیت های مخالف که درخواست کرده بودند رژیم به روال استفاده از شکنجه پایان دهد یورش برد.

بیست و پنج نفر "به تماس گرفتن با سازمان های خارجی و ارائه اطلاعات غلط و گمرا کننده درباره پادشاهی" متهم شدند . نیمی از آنها متهم شدند که برای کودتا تلاش می کردند ،در مجموع 450 نفر بازداشت شده بودند.

بسیاری از این افراد به قتل رسیده و مجروح شده در سیترا محله ای در منامه ، پایتخت کشور که به طور عمده شیعیان در آن هستند زندگی می کردند. شیعه ها 70% جمعیت را تشکیل می دهند ، ولی پستهای کلیدی وامنیتی دولت به آنها داده نمی شود. آنها همچنین به این سیاست دولت که به سنی های سایر کشورهای عربی و جنوب آسیا تابعیت و شغل اعطا می کند تا به اکثریت بودن شیعه ها پایان دهد به شدت مخالفت می کنند . رژیم با این کارها رنجش و خشم در میان اکثریت مردم به وجود آورده است.

هرچند ، بسیاری از معترضان شیعه هستند، تظاهرکنندگان در بحرین از بهمن ماه که اعتراضات آغاز شد ،با حمل پلاکاردها و شعارهایی مثل "نه شیعه ،نه سنی ، فقط بحرینی " خواستار اتحاد فرقه های دینی شده اند.

وفاق ،نیروی اصلی رهبری شیعیان خواستار ، سلطنت مشروطه ،انتخابات دموکراتیک ،مجلسی قدرتمند تر ،قانون اساسی جدید ، برداشتن دستگاه امنیتی ، عدالت در توزیع شغل ها و مسکن ،آزادی روزنامه ها و آزادی دینی ،و پایان شکنجه شده است. اگرچه بسیاری از بحرینی ها بعد از سرکوبی خونبار تظاهرکنندگان و هجوم سعودی ها پایان خود حکومت سلطنتی را خواستار هستند.

علی رغم اینکه بحرینی ها مجلس منتخب دارند ، قدرت واقعی در دست خانه بالاتر انجمن شورا(Shura Council) می باشد. این شورا قدرت تایید یا رد هر قانون که خانه پایینتر انجمن نمایندگان (Council of Representatives) تصویب کرده باشد را دارد. اعضای شورا به طور مستقیم توسط شاه نصب می شوند. همچنین خاندان آل خلیفه قدرت خود را به وسیله وارد کردن افرادی که فقط به خانواده سلطنتی وفادار هستند به نیروهای امنیتی حفظ می کنند.

خشونت طلبانی که از اردن ،پاکستان و یمن هستند همیشه تمایل به مضروب کردن و کشتن معترضان دارند.

در 14 می (24 اردیبهشت ماه سال قبل) معترضان دسترسی به بخش بزرگی از ناحیه اقتصادی منامه را قطع کردند.پلیس در ابتدا چند صد نفری را که ساختمان ادارات را بلوکه کرده بودند سرکوب کرد، ولی بعدا در همان روز هزاران نفر دیگر پلیس را از توان انداختند با برپا کردن سنگرهایی در خیابان که در سرتاسر ناحیه پخش شده بود. بی بی سی گفت که موانع راهبندان در سرتا سر ناحیه برپا شده اندو اینکه هزاران معترض این ناحیه را اشغال کرده اند

SAUDI INVASION

اشغال سعودی

بعد از اینکه اعتصاب ها در بحرین آغاز شد رژیم سعودی از اینکه این قیامهای مردمی می توانند در منطقه پراکنده شوند ترسید ،از جمله در مناطق شرقی [عربستان] که به طورعمده شیعیان در آنجا زندگی می کنند. همچنین اعضای این مکتب اسلامی مورد ظلم حاکمان سعودی هستند، حاکمانی که از احساسات روز افزون ضد پادشاهی های خلیج در بین مردم منطقه نیز بیمناکند. پادشاهی بحرین مدت طولانی است که پیوند نزدیکی با خاندان حاکم سعودی دارد عربستان سعودی در سال 1994 نیروهای خود را به بحرین فرستاد تا سلسله آل خلیفه را طی دوره قبلی تظاهرات بر ضد حکومت خودکامه آن تقویت کند. سالیان دراز سعودی ها از رژیم بحرین از طریق دادن نفت آزاد و تامین بودجه آن حمایت کرده اند.

رودنی شکسپیر (Rodney Shakespeare) رییس کمیته ضد شکنجه در بحرین که مقر آن در لندن است در یک مصاحبه با پرس تی وی گفت : مقامات سعودی می ترسند "که مردم خودشان به اعتراض برخیزند."، شکسپیر در ادامه گفت :اگر انتخابات آزاد در عربستان سعودی برگزار میشد 99 درصد مردم بر ضد رژیم رای می دادند و این دلیل ترس آنها از زمزمه کوچک دموکراسی در یک جزیره کوچک در خلیج فارس است . در واقع اعتراضاتی بر ضد ورود ارتش سعودی به بحرین در شهرهای عربستان سعودی که شیعیان در آنها غالب هستند صورت گرفت از جمله در قطیف (Qatif) ،سوفا(Sawfa)،سیهت(Seehat)، تاروت (Tarut)و عوامیه (Awamiya).

همچنین شکسپیر حملات پلیس ضد شورش و نیروهای سعودی را بر ضد تظاهرات کنندگان در بحرین را اینطور توصیف کرد "قتل عام گسترده سازمان دهی شده و عمدی مردم غیر مسلح". او گفت : اینها مردمی هستند که برای دهه ها خواسته های متعادل خود را مطرح کرده اند و به صورت غیر خشونت آمیز تظاهرات نموده اند.

رژیم بحرین از حضور این نیروهای خارجی در کشور برای سرکوبگری وحشیانه شهروندان سود برده است. در 16 مارس(25 اسفندماه) پلیس بحرین در حالیکه به تظاهرات صلح آمیز در میدان مروارید(  Pearl Square) منامه حمله کرد حداقل پنج معترض را کشت و دهها نفر دیگر را مجروح کرد.

در 17 مارس(26 اسفندماه) نیروهای امنیتی به میدان مروارید که مرکز تجمع های ضد رژیم بود حمله بردند. در این حمله         هلی کوپتر تانک و تفنگ های ماشینی به کارگرفته شد. حسن علی ابراهیم یک تظاهرات کننده در نیویورک تایمز اینطور نقل قول شده است : آنها همه چیز را شکستند و به سوی کودکان تیراندازی نمودند، هیچ انسانیت و احترامی وجود نداشت. وقتی ما تانک ها و ماشینها را دیدیم ،حدود صد نفر از ما به سوی آنها رفتیم درحالیکه شعار می دادیم ، صلح جویانه ! صلح جویانه! این زمانی بود که آنها از زمین از روی پل از همه طرف شروع به تیراندازی کردند

نیروهای امنیتی آنشب به دهکده المصلی حمله بردند.محله های با جمعیت اکثرا شیعه نشین و حومه منامه ،پایتخت ، در 17 مارس(26 اسفندماه) تحت محاصره پلیس باقی ماندند و صدها سرباز و تانک در تقاطع های کلیدی گماشته شدند.

نیروهای امنیتی بحرین در 16 و 17 مارس (25و 26 اسفندماه ) چند ده نفر از رهبران مخالفان را بازداشت نمودند ازجمله حسن موشیما (Hassan Mushaima) از جنبش حق و ابراهیم شریف رهبر جامعه وعد(Waad Society).

.

مرکز حقوق بشربحرین گفت نیروهای رژیم قبل از اینکه حسن موشیما را به مکان نامعلومی انتقال دهند خانه او را محاصره کردند. ابراهیم شریف هم بازداشت شد. بعضی از دهکده هایی که در آنها اکثریت با شیعیان است نیز محاصره شدند. یک دسته مسلح به محل چاپ تنها روزنامه مخالفان الوسط هجوم بردند و سعی نمودند دستگاهها و نشریه های آنرا تخریب کنند

سربازان سعودی هم به تظاهرکنندگان حمله کردند. در روز 25 اسفندماه نیروهای سعودی به بیمارستانی که مجروحان روز قبل درگیری ها با نیروهای دولتی در آن درحال مداوا شدن بودند حمله کردند. سربازان سعودی با زور وارد بیمارستان سلمانیه شدند و به دکترها پرستارها یا خویشاوندان قربانی ها اجازه ورود یا خروج به ساختمان را نمی دادند

علی رغم این اتفاق هجوم سعودی ها نتوانست مردم بحرین را بترساند. مدت کوتاهی بعد از اینکه اخبار ورود سربازان سعودی پخش شد، چند ده هزار نفر از تظاهرات کنندگان دست به اعتراض مقابل سفارت عربستان سعودی زدند تا با اشغال مخالفت کنند و سرکوبگری رژیم سلطان حمد را محکوم نمایند. یک تظاهرکننده به نام علی منصور به AFP گفت : عربستان سعودی هیچ حقی برای آمدن به بحرین ندارد. مشکل ما با دولت است نه با عربستان سعودی.

یک گروه حامی (umbrella group) به نام تظاهرات اتحاد ملی که از گروههای مخالف تشکیل می شود ، در 14 مارس (23 اسفندماه) یک بیانیهه داد که با دخالت نظامی مخالفت می کرد: ما هرگونه ورود سرباز یا ماشین نظامی رابه خاک بحرین ... اشغال علنی خاک پادشاهی بحرین و توطئه ای بر ضد مردم غیر مسلح بحرین می دانیم. عبدل جلیل خلیل(Abdel Jalil Khalil) رهبر حزب اصلی مخالف الوفاق ، اشغال سعودی ها را "جنگ فنا" نامید .او گفت : این حتی در هنگام جنگ نیز اتفاق نمی افتد ، این قابل قبول نیست ... من آنهارا دیدم که از مهمات واقعی استفاده میکردند جلوی چشم خودم.

الوفاق از مردم خواسته است تا برای احقاق حقوقشان ادامه بدهندیک عضو برجسته حزب شیخ علی سلمان ، از معترضان خواست به قیام صلح جویانه خود علی رغم متوسل شدن منامه به خشونت ادامه دهدند او گفت :: طبیعت صلح آمیز قیام کمک خواهد کرد تا دیکتاتوری موجود در کشور را شکست دهیم.

اشغال بحرین توسط نیروهای عربستان سعودی –و دیگر کشورهای شورای همکاری خلیج فارس- بیانگر دشمنی و خصومت حاکمان سعودی نسبت به خواسته های دموکراتیک و اجتماعی توده های عرب است. روش سنتی واکنش سعودی ها ،بحرینی ها و دیگر پادشاهی های خلیج نسبت به خواسته های مشروع مردم خود سرکوبگری به جای گفتگو بوده است. گالا ریانی یک تحلیلگر خاورمیانه در لندن به بلومبرگ نیوز گفت : "شورای همکاری خلیج فارس از پادشاهی های اداره شده توسط سنی ها در منطقه حمایت می کند"." آنها در رابطه با ساختار سیاسی نمی خواهند صحبت کنند". خوب است یادآوری کنیم که سلطان عبدالله سیاست اوباما برای حمایت نکردن از مبارک در مصر را محکوم کرد.

همچنین این سیاست سرشار از ریاکاری است .وزیران امور خارجه شورای همکاری خلیج فارس یک هفته قبل از اینکه کشورهایشان به بحرین هجوم بیاورند ، اعلام کردندکه رژیم قذافی نامشروع است و از اتحادیه عرب خواستند تا وظایف خود و اتخاذ اقدامات لازم در قبال متوقف نمودن خونریزی ها در لیبی را به عهده بگیرد-حتی با وجود اینکه ماشین کشتار بحرین تا کنون مردم غیر مسلح را هدف قرار داده و حکام سعودی تهدید کرده اند همین کار را انجام خواهند داد

بنابراین در حالیکه آنها به طور طعنه آمیزی از حملات هوایی بر ضد ارتش قذافی به خاطر سرکوبگری اش ضد شورشیان لیبیایی حمایت می کنند ، پادشاهی های عربستان سعودی و خلیج اعمال مشابهی را انجام می دهند تا رژیم ستمگر بحرین را حفظ کنند.