رئیس جمهور آمریکا در حرکتی کاملاً تبلیغاتی شخصاً خبر کشته شدن «اسامه بن لادن» رهبر گروه القاعده را اعلام می کند. چرا؟! مگر در آمریکا هیچ مقام و مرکز مهمی وجود نداشت که صلاحیت اعلام این خبر را داشته باشد؟! ظاهراً هدف اوباما و گروه طراح این نمایشنامه تنها اعلام یک خبر نبود.

رئیس جمهور آمریکا در حرکتی کاملاً تبلیغاتی شخصاً خبر کشته شدن «اسامه بن لادن» رهبر گروه القاعده را اعلام می کند. چرا؟! مگر در آمریکا هیچ مقام و مرکز مهمی وجود نداشت که صلاحیت اعلام این خبر را داشته باشد؟! ظاهراً هدف اوباما و گروه طراح این نمایشنامه تنها اعلام یک خبر نبود. به نظر می رسد آن ها با این طرح قصد داشتند، مسیر تعقیب و تحلیل خبر را نیز برای کسانی مشخص کنند که پس از اطلاع از خبر به منظور تحلیل و بررسی وارد میدان می شوند. تا این جای کار آن ها تقریباً به هدف شان رسیدند و متأسفانه بیشتر افراد و مراکزی که به این خبر پرداختند، در مسیر ترسیم شده آمریکا قدم گذاشتند. این اتفاق ناگوار در ایران هم افتاد، از این رو بین مطالب اظهار شده تفاوت جدی مشاهده نمی شود و شواهد موجود حاکی از آن است که آمریکایی ها با در اختیار داشتن خبر اول و اعلام برنامه ریزی شده آن بر فضای رسانه ای و تحلیلی خبر تسلط پیدا کردند. در نوشتار حاضر تلاش شده تا پس از پرداختن به چند نکته که در تمام پرداخت ها اجتناب ناپذیر است، به اختصار مواردی از آنچه که خارج از چارچوب مورد نظر آمریکاست نیز پرداخته شود.

رئیس جمهور آمریکا در حرکتی کاملاً تبلیغاتی شخصاً خبر کشته شدن «اسامه بن لادن» رهبر گروه القاعده را اعلام می کند. چرا؟! مگر در آمریکا هیچ مقام و مرکز مهمی وجود نداشت که صلاحیت اعلام این خبر را داشته باشد؟! ظاهراً هدف اوباما و گروه طراح این نمایشنامه تنها اعلام یک خبر نبود. به نظر می رسد آن ها با این طرح قصد داشتند، مسیر تعقیب و تحلیل خبر را نیز برای کسانی مشخص کنند که پس از اطلاع از خبر به منظور تحلیل و بررسی وارد میدان می شوند. تا این جای کار آن ها تقریباً به هدف شان رسیدند و متأسفانه بیشتر افراد و مراکزی که به این خبر پرداختند، در مسیر ترسیم شده آمریکا قدم گذاشتند. این اتفاق ناگوار در ایران هم افتاد، از این رو بین مطالب اظهار شده تفاوت جدی مشاهده نمی شود و شواهد موجود حاکی از آن است که آمریکایی ها با در اختیار داشتن خبر اول و اعلام برنامه ریزی شده آن بر فضای رسانه ای و تحلیلی خبر تسلط پیدا کردند. در نوشتار حاضر تلاش شده تا پس از پرداختن به چند نکته که در تمام پرداخت ها اجتناب ناپذیر است، به اختصار مواردی از آنچه که خارج از چارچوب مورد نظر آمریکاست نیز پرداخته شود.

الف) بن لادن کیست؟: اسامه بن محمد بن عواد بن لادن، در سال 1957 در نزدیکی ریاض دیده به جهان گشود. اسامه هفدهمین پسر از 54 فرزند شیخ محمدبن لادن است. پدرش اهل حضر موت یمن و مادرش اهل سوریه بود و اسامه تنها پسر این مادر، کوچک ترین پسر خاندان بن لادن است.

دوران کودکی اسامه در مدینه سپری شد، اما پس از مدتی خانواده اش به جده رفتند و تحصیلاتش را در آن شهر ادامه داد تا اینکه توانست در سال 1979 در رشته اقتصاد و مدیریت دولتی، از دانشگاه ملک عبدالعزیز فارغ التحصیل شود. اولین پیوند اسامه با گروه های اصولگرای اسلامی به سال 1973 برمی گردد. این گروه ها را هم کلاسی ها و هم دانشگاه های وابسته به سازمان «اخوان المسلمین» تشکیل می دادند. او در همین دوران است که با «جماعت اسلامی» آشنا می شود.

اسامه مورد اعتماد ویژه مقام های عربستان و محرم شاهزاده ترکی فیصل، رئیس سازمان اطلاعات بود. در سال های نخست دهه 1990 پیوندهای او با این شاهزاده سعودی چنان محکم بود که سازمان های اطلاعاتی خارجی، به ویژه سازمان های جاسوسی رژیم صهیونیستی، او را از مأموران سعودی و حتی از مدیران سازمان اطلاعات سعودی می انگاشتند. وفاداری خانواده بن لادن به پادشاهی آل سعود، ایجاب می کرد که اسامه در پیشبرد برنامه ها و اهداف پنهان دولت سعودی، نقش بسزایی داشته باشد و در این میان «محمد قطب» و «عبدالله عزام» از اساتید وی تأثیر بسزایی بر روح و عملکرد اسامه گذاشتند.

از دیگر عوامل موثر در شکل گیری افکار و اندیشه های اسامه، میهمانان مختلفی بودند که در ایام حج به خانه وی دعوت می شدند. این دید و بازدیدها بستر مناسبی را برای آشنایی با افکار و عقاید شخصیت های سرشناس پدید آورد.

در 27 دسامبر سال 1979 نیروهای شوروی به افغانستان حمله کردند. این امر موجب مهاجرت تعداد زیادی از اعضای گروه های مسلح افغانی به پاکستان شد. دولت پاکستان اجازه ادامه فعالیت را به آنان داد و همین امر باعث گردید، اعراب بسیاری بر مبنای این عقیده که جنگ با روسیه به مثابه جهاد با کمونیسم است، جذب این حرکت شوند.

اسامه بن لادن دو هفته پس از اشغال افغانستان به پاکستان رفت. او در این سفر میهمان دو تن از رهبران افغانی به نام های «برهان الدین ربانی» و «سیاف» بود که در همان میهمانی های ایام حج، با یکدیگر دوست و آشنا شده بودند.

برخورد دوباره اسامه با عبدالله عزام، او را به عضویت یکی از گروه های مسلح افغانی درآورد. دوستی آن ها بعدها پایه های اصلی القاعده را به وجود آورد و این دو از بنیانگذاران اصلی «بریگارد عرب در افغانستان» شدند.

بن لادن در سال 1982 وارد خاک افغانستان گردید و با تجهیزات عظیم ساختمانی و راه سازی که سفیر عربستان در پاکستان در اختیارش گذاشته بود، مشغول راه سازی، سنگرسازی، احداث تونل و بیمارستان های صحرایی در افغانستان شد.

سفر اسامه و دوستی او با رئیس سازمان اطلاعات عربستان، راه را برای سرازیر شدن پول های هنگفت عربستان به روی جهاد افغانستان باز کرد. آمریکا که از مدت ها قبل به وسیله سازمان سیا با گروه های مسلح افغانی، رابطه داشت، مسئولیت تدارک سلاح های مورد نیاز آن ها را برعهده گرفت.

سازمان اطلاعات پاکستان، تمام کارهای ارتباطی سیا با افغانستان را انجام می داد و اسلحه و مهمات در اختیار مجاهدان افغانی می گذاشت. اگرچه در اوایل، اسامه وارد جنگ نشد، اما بعدها توسط عبدالله عزام به افغانستان رفت و در آنجا به یک مبارز و فرمانده جسور مبدل گردید.

در سال 1984 «بیت الانصار» را به عنوان نخستین قرارگاه مجاهدان عرب در پیشاور تأسیس کرد و تا سال 1986 توانست قرارگاه دیگری را هم بسازد.

ب) طرح و فریب بزرگ: در طول اشغال افغانستان از سوی شوروی سابق آمریکایی ها از نزدیک با شخصیت، افکار و فعالیت های اسامه بن لادن آشنا شدند. وضعیت آن دوره، مسائل جهانی و ظرفیت ها و قابلیت های بن لادن آمریکایی ها را به فکر طرح و فریب بزرگ انداخت. پس از اشغال افغانستان، آمریکایی ها نسبت به چشمداشت شوروی ها به خلیج فارس - تضمین کننده بقای قدرت آمریکا - احساس خطر جدی کردند تا جایی که رئیس جمهور وقت آمریکا، جیمی کارتر در این باره به شوروی ها هشدار جدی از جنس تهدید نظامی داد و آمریکایی ها برای مقابله جدی، با نیروهای نظامی، خودشان را به افغانستان نزدیک کردند و عملاً بخشی از توان آمریکایی ها در عرصه های مختلف درگیر افغانستان شد، در این مرحله گویا آمریکایی ها افغانستان را از نو شناختند و به تدریج اشتیاق شان برای حضور در افغانستان افزایش پیدا کرد. آنها برای این حضور دو مانع بزرگ داشتند؛ یکی حضور نظامی و گسترده شوروی ها در افغانستان بود و دیگری برنتابیدن جامعه جهانی. اگر آمریکایی ها به شکلی می توانستند مشکل اول را حل کنند، در برابر مشکل دوم تسلیم بودند، اما این به معنای چشم پوشی از افغانستان و ایده ای نبود که از اشغال افغانستان زائیده شد. حتی به نظر می رسد نطفه طرح خاورمیانه جدید در این مرحله بسته شد. آمریکایی ها به این نتیجه رسیدند که درخت آرزوهای آنها در بستر حاصلخیز و آماده بن لادن قابل غرس، رشد و به ثمر رسیدن است. بر این مبنا «بن لادنی» که در چند نوبت علیه منافع و مراکز آمریکا اقدامات نظامی انجام داد، از سوی مقامات آمریکا تحمل می شد تا بار سنگین و گرانبهای آمریکایی ها را به مقصد برساند.

«ژاک اتالی» مشاور عالی «فرانسوا میتران» رئیس جمهور اسبق فرانسه دو هفته پیش از حمله نظامی آمریکا به افغانستان در نشریه اکسپرس نوشت: گروه های تروریستی که آمریکا در افغانستان با آنها درگیر است، همان گروه هایی هستند که خود غرب، به ویژه آمریکا آنها را به وجود آورد. وی می افزاید: رهبران این گروه ها از جمله بن لادن شاگردان سابق سازمان «سیا» هستند. منابع مالی آنها را آمریکا و متحدان نزدیکش فراهم کرده اند و پیام های مرگبارشان را شرکت های بزرگ غربی به سراسر جهان مخابره می کردند. در یک کلام، این امکانات سیاسی، فنی و مالی غرب بوده که امروز علیه خودش به کار رفته است. اظهارات «اتالی» از آن جهت اهمیت دارد که وی در زمان حضورش در مرکز سیاسی فرانسه با گروهی از عالی ترین مقامات امنیتی آمریکا مراوده داشته و از آنچه آمریکایی ها طراحی می کردند، اطلاع داشته است.

ج) نیاز به بن لادن برای اجرای طرح فریب بزرگ: حدود دو سال پیش سنای آمریکا در گزارشی اعلام کرد، اسامه بن لادن در کوه های «تورابورا» در چنگال ارتش آمریکا بود، اما با تصمیم ناگهانی رهبران ارتش در زمان جورج بوش، از تعقیب وی جلوگیری شد. یک کارشناس غربی به نام «پاول جوزف واتسون» در گزارشی اعلام کرد: «هفته ها پیش از بروز حملات 11 سپتامبر برخی اعضای سابق القاعده توسط سربازان چترباز آمریکایی از مقدونیه خارج شدند.» در همین رابطه پروفسور «میشل چسودوفسکی» کارشناس مسائل تروریسم می نویسد: «ارتش آمریکا با القاعده که به قول دولت بوش در حمله به برج تجارت جهانی دست داشته همکاری می کرده و همدست آن بوده است. در واقع ارتش آمریکا هفته ها قبل از واقعه 11 سپتامبر، آشکارا همکاری نزدیکی با القاعده و یا همان «دشمن شماره 1» داشته است. وی می افزاید: «پس از حمله آمریکا به افغانستان در نوامبر سال 2001 نیز صدها جنگجوی طالبان و القاعده با استفاده از هواپیمای باری پاکستان از این کشور گریختند که قطعاً این امر نیز بدون رضایت و تأیید آمریکا که کنترل منطقه را در اختیار داشتند، ممکن نبود.

چند سال پیش نیز روزنامه «نیویورک تایمز» در گزارشی آورده بود: «در همان سال های ابتدایی جنگ با تروریسم، نیروهای سازمان سیا در آستانه بازداشت بن لادن در پاکستان بودند، اما «دونالد رامسفلد» وزیر دفاع وقت آمریکا، دستور لغو عملیات بازداشت بن لادن را صادر کرد.» نمونه هایی از این دست که کم هم نیست، دلیل روشنی بر ارزشمند بودن بن لادن برای آمریکاست. بن لادن در بازی ای که از آمریکایی ها خورد و به برج های دوقلو حمله کرد، بزرگ ترین خدمت را به آمریکا و در راستای اجرای طرح فریب بزرگ داشت، زیرا با این اقدام تمام موانع پیش روی آمریکا برای اجرای طرح فریب را برداشت که در صدر آن افکار عمومی آمریکا و جهان قرار داشت و عملاً مجوز حمله به افغانستان و عراق و حضور در منطقه را برای آمریکایی های تشنه نفت و منافع صادر کردند. اگرچه آمریکایی ها در ادامه با اشغال افغانستان و عراق به سودهای کلانی رسیدند، اما از دسترسی به بخش زیادی از اهداف شان باز ماندند، اما به نظر می رسید همچنان به بن لادن و القاعده نیاز دارند.

د) ارزش مرده بن لادن: آمریکایی ها بیش از دو دهه از بن لادن استفاده کردند و پس از اینکه به این نتیجه رسیدند تکلیف برخی از مسائل آمریکا که بن لادن می توانست در آنها نقش داشته باشد، تا حدودی روشن شده است، خواستند برای آخرین بار از بن لادن بهره برداری کنند، اما نه از زنده اش بلکه از مرده اش، از این رو برنامه ادعایی قتل وی را اجرا و اعلام کردند تا به چند هدف مهم برسند:

- قدرت نمایی: آمریکایی ها با کشتن بن لادن این پیام را به دنیا دادند که ما از چنان قدرتی برخوردار هستیم که می توانیم رهبر سازمان مخوفی چون القاعده را در یک تعقیب و گریز ده ساله بیابیم و بکشیم و کسی را یارای مقابله با ما نیست و نمی تواند از دست ما بگریزد. چنین ادبیاتی در اظهارات برخی از مسئولان آمریکایی وجود داشت.

- انتخابات: مسائل داخلی اوباما محبوبیت وی را به شدت کاهش داده است، اوباما و یارانش گمان می کنند کشتن بن لادن موقعیت اجتماعی آنها را بهبود می بخشد و می تواند برای دور بعد هم آنها را به کاخ سفید ببرد.

- واقعیت بخشیدن به مقوله تروریسم: طی چند دهه اخیر مقوله «تروریسم» مفهوم ادعایی داشت که سیاستمداران آمریکایی آن را ایجاد کردند و با پر و بال دادن به یک مسئله درجه چندم جهانی بیشترین سودها را از آن بردند، آنها با طرح آن تا زمان کشتن بن لادن درصدد اثبات واقعی بودن این ادعا بودند و به زعم خود با قتل بن لادن آن را اثبات کردند و چه بسا در آینده بیشتر و بهتر از آن سود جویند.

- توجیه دلچسب اشغال: طولانی شدن اشغال افغانستان و عراق علاوه بر ناراضی کردن مردم این دو کشور مردم آمریکا و بخش زیادی از جهان اسلام را نیز ناراضی کرد مرگ بن لادن می تواند ابزاری در دست آمریکا باشد تا ادعا کند این اشغال درست، با برنامه و دارای نتیجه و مشروع بود.

هـ) پرده نشینی حقیقت: پس از اعلام خبر کشته شدن بن لادن رسانه های غربی با همنوایی برخی شخصیت های سیاسی مانند: اوباما، هیلاری کلینتون، تونی بلر، جورج بوش، دیوید کامرون، نتانیاهو و... سر و صدای زیادی به راه انداختند تا با حبس حقیقت در پشت پرده هیاهو کسی به مسائل اساسی بازی که آمریکایی ها راه انداخته اند، وارد نشود.

آمریکایی ها طوری فضای خبری رسانه ای را در دست گرفتند و جهت دادند تا آمریکا از کلیه جنایت هایی که طی چند سال اخیر به ویژه در کشورهای اسلامی انجام داده تبرئه شود و زمینه ادامه جنگ اسلام هراسی همچنان باقی بماند. آمریکا با کشتن بن لادن با ادبیاتی که اتخاذ کرده و بسیاری از رسانه ها نیز دانسته و ندانسته از آن پیروی می کنند در پی آن است که خودش را به عنوان معیار حق و باطل و درست و نادرست به جهان معرفی کند و ظالمانه این انتظار را برای خودش ایجاد کند که هر آنچه می گوید و می خواهد توسط دیگران پذیرفته شود و کسی با آن مخالفت نکند. با توجه به مسلمان بودن بن لادن و کمک وی به اسلام هراسی از طریق اقدامات تروریستی اش به نظر می رسد، آمریکایی ها بیشتر درصدد آن هستند که بیش از پیش خودشان را به کشورها و ملت های مسلمان تحمیل کنند و مهم تر از همه اینکه آنها با قتل بن لادن و بحث هایی که به راه انداخته اند این مهم را دنبال می کنند که در ازای این کار بزرگ! نباید دیگر کسی از ما درباره جنایات و کشتارمان در کشورهای اسلامی و محکوم کردن مان صحبت کند. همان طور که ما از سال های پیش گفتیم عامل همه این بدبختی ها، جنگ افروزی ها و مصائب بن لادن و القاعده بودند و ما هم مثل شما تلفات دادیم و خسارت دیدیم تا عامل اصلی را ریشه کن کنیم که کردیم و بعد هم پرونده جنایات شان را با قهرمانی خودشان مختومه کنند درست مانند آنچه در فیلم های هالیوود انجام می شود. بعید نیست آمریکایی ها که این چنین از زنده و مرده بن لادن استفاده کردند از بازیافت آن هم بهره برداری کنند.